Mijn angst ontrolt zich als een lotusblad in volle bloei. De toon groen neemt me mee op weg en we ontmoeten bijhorende tinten. De genezing laat zich al beetje ruiken, maar het voelen laat nog op zich wachten.
In mijn oren hoor ik enkele hemelse taferelen. Op mijn gezicht voel ik zonstralen. Ze brengen mij tot rust. Mijn denken laat ik achterwege omdat ik enkel wil voelen wat blijdschap en kleur teweeg brengen in mijn innerlijke zijn!
Het werkwoord “verwerken” wordt “verdringen” en plots wordt “verdringen” een mooi en duurzaam woord, want ineens lijkt de wereld op een regenboog met een overvloed aan zonnestraal en warme regen. Een illusie aan uitwegen biedt zich aan en laat op zich wachten. De zoektocht naar een gepaste uitweg kan beginnen!
